نگاهي به گردشگري شهرستان سقز

 

شهرستان سقز در شمال غربي كردستان و در همسايگي استان آذربايجان غربي است مركز اين ‏شهرستان در فاصله 187 كيلومتري شهر سنندج قرار گرفته است. وجه تسميه سقز ريشه ‏در قدمت اين شهر دارد و آن زماني است كه قوم سكا در زمان اتحاد اقوام ماد اين شهر را ‏به عنوان پايتخت خود به نام اسكيت يا ساكز انتخاب كردند.

نام امروزه سقز از نام قوم سكا، ‏اسكيت و سكز به يادگار مانده است. شهر سقز در سرزمين اقوام مانائي، مادي، بر سر راه ‏كارواني همدان به آذربايجان و ديار بكر و موصل به زنجان و قزوين و ري قرار داشت و به ‏دليل موقعيت چهار راهي از مراكز مواصلاتي دنياي قديم بود. اين شهرستان داراي آثار ‏تاريخي با اهميتي است كه متأسفانه بيشتر آنها در طول زمان بر اثر بلاياي طبيعي و ‏هجوم اقوام مجاور و ويران كردن آنها در زير خاك مدفون مانده است اما آثار تاريخي ‏باارزش به جاي مانده مانند قلعه (كاخ دژ) باستاني زيويه و قلعه قپلانتو بر اعتبار و اهميت ‏آثار تاريخي استان افزوده‌اند.‏

 

از لحاظ طبيعي شهرستان سقز داراي منابع آبي غني بوده و رودخانه‌هاي بسياري مانند ‏زرينه‌رود، سيمينه‌رود و رود خورخوره در حوزه اين شهرستان جاري بوده كه در نهايت به ‏درياچه اروميه مي‌ريزند. بر روي رودخانه زرينه‌رود در مرز آذربايجان غربي سد شهيد ‏كاظمي احداث شده كه درياچه پشت سد از جاذبه‌هاي گردشگري استان به شمار مي‌آيد ‏همچنين از ارتفاعات مهم منطقه مي‌توان به كوه زيباي نكروز، ونوشه و ساير ارتفاعات مانند ‏كوه چاقل، روش، دره‌نان اشاره كرد.‏

شهرستان سقز دومين شهر پرجمعيت استان بعد از سنندج است. مردم اين شهر بسيار ‏فرهنگ‌دوست هستند و استعدادهاي فرهنگي و هنري به ويژه موسيقي در شهرستان سقز ‏بسيار زياد است. هرساله به علت استعداد و علاقه موجود چندين جشنواره مانند جشنواره ‏موسيقي كردي، جشنواره تأتر كردي به صورت ثابت در شهرستان سقز برگزار مي‌شود ‏همچنين جايگاه ورزش كشتي در اين شهرستان بسيار رفيع است به طوري كه عناوين مهم و ‏مدال‌هاي باارزش بين‌المللي و جهاني در رشته كشتي فرنگي مربوط به كشتي‌گيران اين ‏شهرستان است. از لحاظ آموزش عالي شهر سقز داراي دو واحد دانشگاهي دانشگاه آزاد ‏و مركز پيام‌نور است. بازار مرزي بسطام واقع در 63 كيلومتري جنوب شهر سقز در مسير ‏جاده مريوان به عنوان يكي از سه مركز اصلي مبادلات تجاري استان از اهيمت بازرگاني ‏خاصي در استان برخوردار است.‏
‏
مهمترين جاذبه گردشگري شهرستان سقز

‏ قلعه باستاني زيويه: ‏
قلعه (كاخ دژ)باستاني زيويه بر روي يكي از كوه‌هاي نسبتاً مرتفع در 55 كيلومتري جنوب ‏شرقي شهر سقز در روستاي زيويه واقع شده و حدود 700 سال پيش از ميلاد در دوره ‏حكومت اقوام ماد و ماننائي ساخته شده است زيويه هم از نظر معماري و هم از نظر آثار ‏هنري يكي از شاخص‌ترين و باارزش‌ترين مكان‌هاي دوره تاريخي محسوب مي‌شود طي چند ‏فصل كاوش‌هاي علمي و باستان‌شناسي كه سال 1354 تا سال 1380 ادامه يافت نتايج قابل ‏توجهي در زمينه شناخت معماري آن به دست آمد از جمله اشياء به دست آمده در اين ‏كاوش‌ها، قطعات عاج منقوش بود كه نقوش حيواني و صحنه شكار اساطير روي آن حك ‏شده و از ارزش ويژه‌اي برخوردار هستند.

از روي دو نمونه از آنها، نقش برجسته آبيدر ‏سنندج طراحي، بزرگنمايي و ساخته شده است.‏

‏ اين قلعه عظيم شامل سالن‌ها، حياط‌ها، اتاق‌هاي متعدد، تالار ستون‌دار، انبار غله ورودي اصلي ‏با پلكان سنگي و ساير قسمت‌هاي مختلف است از مهمترين اشياي به دست آمده مي‌توان به ‏سر عقاب طلائي، گردنبند طلايي اشاره كرد كه در موزه آثار ملي نگهداري مي‌شود.

 

اين مجموعه در مركز اصلي شهر شامل بقايايي از راسته‌هاي بازار قديمي سقز به جاي مانده ‏است با توجه به احداث مراكز تجاري در مجاورت آن همچنان به عنواني يكي از مراكز ‏تجاري اصلي شهر محسوب مي‌شود.‏

 

‏ مسجد دومناره ‏
اين مسجد در خيابان امام و در بافت قديمي سقز واقع شده است تاريخ دقيق ساخت آن ‏مشخص نيست ولي اهالي محل ساخت آن را به شيخ حسن مولاناآباد از علماي سابق ‏مذهبي منطقه نسبت مي‌دهند كه احتمال دارد در اواخر دوره افشاريه و اوايل زنديه ساخته ‏شده باشد. مسجد داراي شبستاني به چهار ستون قطور چوبي است در ضلع جنوب غربي، ايوان ستون‌دار ساخته شده كه فرم مخصوص مساجد ‏منطقه كردستان را تداعي مي‌كند. در بالاي مسجد دومناره قرار دارد و به همين دليل به ‏مسجد دومناره شهرت پيدا كرده است.‏

 

‏درياچه سد شهيد كاظمي (درياچه زرينه رود)

اين درياچه در 62 كيلومتري شمال شهر سقز و بين شهرستان‌هاي سقز و بوكان قرار گرفته ‏است و طول متوسط آن 6 كيلومتر است آب درياچه از رودهاي زرينه‌رود، خورخوره، ‏سيمينه رود و چم سقز تأمين مي‌شود اين درياچه از جاذبه‌هاي طبيعي استان محسوب ‏مي‌شود. روستاهاي اطراف درياچه به ويژه روستاي قلندر از روستاهاي گردشگري محسوب ‏مي‌شود.