تاريخچه هتل آموزشي

تاريخچه هتل آموزشي

نخستين هتل آموزشي جهان در سال 1893 در كشور سوئيس ساخته شد. اين هتل آموزشي به نام مدرسه هتل‌داري لوزان Ecole Hoteliere Lausanne معروف بود. در نخستين دوره از كلاس‌هاي آن 27 نفر ثبت نام كردند كه همه آنها مرد بودند. در سال 1924 نخستين دانشجويان زن در رشته هتل‌داري در اين مدرسه پذيرش شدند.
ساخت نخستين هتل آموزشي در ايران به سال 1347 باز مي‌گردد. نخستين هتل آموزشي‌هاي ايران در شهرهاي تهران و كرج تاسيس شدند، اما پس از انقلاب با انحلال سازمان جلب سياحان كه متولي گردشگري ايران بود، اين دو مركز نيز تعطيل شدند و تا سال 1370 و تاسيس مركز خدمات آموزشي جهانگردي، بحث تشكيل هتل‌هاي آموزشي و آموزش عملي خدمات گردشگري به طور كلي به دست فراموشي سپرده شد.
در سال 1371 كلنگ تاسيس نخستين هتل آموزشي ايران زده شد، اما با جابه‌جايي مديران، موضوع هتل‌هاي آموزشي مسكوت ماند. اين سكوت سبب شد تا سازمان سياحتي و مراكز تفريحي بنياد مستضعفان براي آموزش نيروهاي متخصص براي هتل‌هاي تحت نظارت خود هتل اوين را به هتلي آموزشي تبديل كردند.
اين روند تا سال 1380 ادامه داشت. در اين سال به دليل سودده نبودن هتل آن را از زيرمجموعه بخش آموزشي خارج كردند و از آن پس تنها به عنوان يك هتل از آن استفاده مي‌شود.
به جز هتل آموزشي صباي سحر، قرارداد ساخت 3 هتل آموزشي ديگر با سرمايه‌گذاران خارجي امضا شده است كه زمان ساخت آنها هنوز مشخص نيست.
مهدي جهانگيري، مدير عامل شركت توسعه گردشگري ايران پيش از اين در گفت و گو با ميراث خبر اعلام كرده بود: «هتل‌هاي زنجيره‌اي آكور و اس.اي.اس رزيدور مديريت اين هتل‌ها را به عهده مي‌گيرند.»
اين شركت در طرح ساخت يكصد هتل 3 ستاره در ايران كه با همكاري هتل‌سازان خارجي اجرا مي‌شود، به ازاي ساخت هر 20 هتل سرمايه‌گذاران را به ساخت يك هتل آموزشي ملزم كرده است.