گردشگري كشاورزي

گردشگري كشاورزي

گردشگري كشاورزي‌‌ ، كه گاه گردشگري مزرعه‌اي [1]‌ نيز ناميده مي‌شود، گونه‌اي از گردشگري روستايي است كه در ارتباط مستقيم با كشاورزي در نواحي روستايي قرار دارد. گردشگري كشاورزي انعكاسي از تدارك فرصت‌هاي جديد در زمينه ايجاد فرصت‌هاي اقتصادي از طريق گردشگري د رمزارع مي‌باشد. اين گونه از گردشگري را مي‌توان تركيبي از يك وضعيت طبيعي و روند كشت و برداشت محصولات كشاورزي به عنوان فرصتي درمحدوده تجربه‌گردشگري دانست. در نواحي روستايي تعدادي مزارع وجود دارد كه در بازنمايي يك قابليت خاص يا چشم‌انداز بسيار مناسب، ممكن است به عنوان مكاني براي گذران اوقات فراغت ا زسوي بازديد كنندگان شهري يا غير بومي انتخاب شوند. شكل‌گيري گردشگري كشاورزي ناشي از عواملي در دوسويه يك روند ما بين گردشگران و كشاورزان مي‌باشد. گردشگران كه در ساختارشكني پسا مدرن، تجربه گردشگري انبوه را ارضا كننده نمي‌يابند درپي گريز از محيط‌هاي پرازدحام و متراكم شهري و زندگي در سيطره تكنولوژي د رمفهوم گشتل آن (پاپلي يزدي،22،1381) به دنبال يافتن مكان‌هاي جديد براي كسب تجربه‌هاي اصيل گردشگري مي‌باشند كه اين خود با افزايش سطح درآمد و تبلور گذران اوقات فراغت به عنوان يك حق در رابطه است. هرچند جريان سرمايه‌داري سازمان نيافته در عصر بسامدرن در شكل‌دهي به سبك زندگي اكسپرسيونيستي نيز در اين امر بسيار سهيم است (پاپلي يزدي،37،1382 ).

كشاورزان نيز در زير فشارهاي حاصل از هزينه و قيمت‌ها و بحران‌هاي وابسته به آن د‌رتوليد مازاد كشاورزي، براي افزايش درآمد خود رهيافت متنوع كردن كشاورزي و فعاليت‌هاي غير كشاورزي را مدنظر قرار داده و ارائه خدمات گردشگري و گشودن فضاي مزرعه را برروي بازديدكنندگاه به عنوان يك تنوع اختياري عملكرد مزرعه و منبع درآمد پذيرفته‌اند ( willias, 2001,3)  . از اينرو گردشگري كشاورزي به عنوان يك فعاليت بازاريابي مستقيم توانسته است فرصت‌هاي خاصي را براي كاستن از رشد خطرات از طريق تنوع در يك محيط اقتصادي متضاد و شهري شده فراهم آورد(Brunfild,2002,2 )كه در برگيرنده داد و ستد روستايي د‌ردوجهت محيط مزرعه و يك بخش از تجارت گردشگري مي‌باشد (Busby , 2000,636)  . اين در حالي است كه در مناطق كشاورزي كه توجه و سرمايه‌گذاري زيادي انجام شده و ثروتمند هستند و همچنين تنوع زيادي در فعاليت اقتصادي دارند، به دليل اينكه جاذبه‌هاي كمتري دارند، نياز چنداني به توسعه گردشگري در آنها احساس نمي‌شود، مناطق حاشيه‌اي كه برپايه كشاورزي سنتي و محدود قرار دارند نياز بيشتري به تنوع اقتصادي داشته و براي گردشگران نيز جذاب‌تر خواهند بود (شارپلي، 1380،17) .

ماهيت سنتي اين مزارع نقش مهمي را در توسعه گردشگري ايفا مي‌كند به گونه‌اي كه با برانگيختن حس نوستالژي ، علاقه گردشگران را به ديدن و تجربه كردن شيوه‌ها و زندگي سنتي اين مزارع افزايش مي‌دهند. گردشگري كشاورزي بيشتر يك نزديكي فزآينده‌اي با چشم‌اندازهاي روستايي و بازديدكنندگان دارد. وقتي كه بيشتر به عنوان يك منظره تماشايي در نظرگرفته مي‌شود. روند گردشگري كشاورزي در مراحلي از جاذبه‌ها، فعاليت‌ها، اقامتگاه و امكانات رفاهي طي شده كه هر يك از اين مراحل در برگيرنده متغيرهاي وابسته‌اي هستند كه مي‌توانند در چارچوب كنش‌پذيري گردشگران و محيط تأثيرگذار باشد. جاذبه‌ها هر يك در محيط‌هاي مختلف يك منحصر به فرد بودن را نشان مي‌دهندكه در برانگيختن انگيزه گردشگران مؤثر مي‌باشد. در كنار اين جاذبه‌ها انجام فعاليت‌هاي تفريحي همچون پياده‌روي، ماهيگيري، اسب‌سواري، راندن وسايل نقليه كشاورزي، مشاركت در كارمزرعه و نظير اينها امر ضروري است. اقامتگاه ممكن است در مزرعه براي بازديدكنندگان تدارك ديده شود و يا اشكالي همچون جا و صبحانه [2] در كمپ‌ها را در برگيرد. امكانات رفاهي نيز از سرويس محدود دادن تا در اختيار خود بودن را شامل مي‌شود(Skinnre,1999,14 ). براين مبنا كشاورزان با شيوه‌هاي مختلف مي‌تونند يك درآمد مكمل را از گردشگري به دست آورند و در صورت نتيجه بخش بودن اين فعاليت‌ها ممكن است بالاخره جانشين كشاورزي به عنوان يكي از درآمدهاي اصلي شده و به تجارتي سودآور بدل گردند. بطور كلي گردشگري كشاورزي به عنوان شيوه تحريك كننده ركود اقتصاري در نواحي روستايي در نظر گرفته مي‌شود كه آثار آن را در نواحي روستايي مي‌توان به شرح زير بيان كرد:

·        گسترش بهره برداري از مزرعه

·        نوآوري در نقدينه سازي و كسب درآمد مازاد

·        افزايش مصرف‌كنندگان جديد محصولات كشاورزي

·        افزايش آگاهي پيرامون محصولات كشاورزي محلي

·        درك و توجه بيشتر به اهميت نگهداري زمين هاي مورد استفاده

·        كسب درآمد براي اعضاي خانوار كشاورز و ديگر كساني كه در مزرعه كار نمي‌كنند

·        تشويق كشاورزان به ادامه كشاورزي با وجود آنكه بازارها بطور فزآينده‌اي رقابتي است

·        كمك به احيا و توسعه سنت‌ها ، هنرها و صنايع محلي

·        افزايش و احياء نمادهاي محلي براي جلب توجه بازديدكنندگان

·        افزايش استفاده از محصولات و خدمات محلي

·        پيشرفت و بهبود فرهنگ ، ارتباط و درك درون منطقه‌اي

·        نياز‌مندي به مديريت محيطي سالم براي چشم انداز روستايي

·        افزايش آگاهي و اطلاعات پيرامون كشاورزي

·        تدارك فرصت براي مديريت بحران هاي اقتصادي در زمينه كشاورزي

·        افزايش پايداري در طولاني مدت براي تجارت كشاورزي

[1] -Farm Tuorism

[2] - Bed and Breakfast