تاريخچه هتلداري1

تاريخچه هتلداري1

هتل داري به صورت امروزي نتيجه قرنها رشد فرهنگي واجتماعي است اين صنعت شايد يكي از قديميترين تلاشهاي تجاري در جهان باشد بطوريكه قدمت مسافرخانه ها به شش قرن قبل از ميلاد مسيح ميرسد . توسعه صنعت هتلداري متاثر از تغييرات اجتماعي، فرهنگي، سياسي و اقتصادي در جامعه بوده ، و اولين مسافران آن دوران را بيشتر تجار و جنگجويان تشكيل مي دادند . از زماني كه نياز به مسافرت باعث اختراع چرخ و گاري گرديد اداره قديمي ترين مسافرخانه ها كاري بي درد سر نبود ولي با اين وجود توسط بعضي از خانواده ها انجام مي گرفت و آنان به تخصيص يك اتاق به مسافران جهت خواب و تهيه مواد غذايي مختصر ولي سالم و گوارا همراه با نوشيدني و حتي دادن اصطبل و امكانات مربوطه از مهمانان پذيرايي مي كردند، پذيرايي معمولاً توسط همسر يا دختر مهماندار انجام مي گرفت و كليه وسايل پخت و پز و آسايش و تفريح توسط زن و شوهر و خانواده اش فراهم مي گرديد .

 در قرن سوم ميلادي امپراتور روم جاده اي سنگ فرش در سرتاسر اروپا و به آسياي صغير را بنا نهاد و براي راحتي مسافران از اسپانيا تا تركيه در كنار جاده هاي اصلي اقامتگاههاي زنجيره اي احداث كرد . اين وضعيت كم و بيش براي صدها سال ادامه داشت تا اينكه ظهور انقلاب صنعتي در سالهاي 1700 ميلادي در انگلستان موجب پديدار شدن ايده هاي جديد و در نتيجه پيشرفت كار مسافرخانه ها و مسافرخانه داري گرديد . توسعه راه آهن ، اختراع كشتي بخار و توسعه خطوط كشتي راني به مسافرت اهميت بيشتري اعطاء نمود انقلاب صنعتي علاوه بر مسافرتهاي دولتمردان و سفرهاي تفريحي به مسافرتهاي شغلي نيز رونق بسيار بخشيد و بهمين دليل نياز ارائه به سرويس بهتر وسريعتر احساس ميشد ، تا اينكه قدمهاي اوليه براي تشكيل هتلداري به شكل امروزي توسط ملل اروپايي خصوصاً سوئيسي ها برداشته شد و اين صنعت متحول گرديد .

مسافرخانه هاي اوليه در اروپا و جايي كه بازرگانان و سربازان شب را در آنجا مي گذراندند براي اشراف نامناسب بود و بهمين علت بناهاي لوكس ومجللي با اتاقهاي مشخص و امكانات مناسب جهت رعايت بهداشت فردي براي اشراف ساخته شد . اين اقامتگاههاي جديد و زيبا تحت عنوان «هتل» كه كلمه ايست فرانسوي ناميده مي شود . رشد واقعي صنعت هتلداري در امريكا با افتتاح سيتي هتل[1]در شهر بندري و شلوغ نيويورك با جمعيتي حدود 30000 نفر در سال 1794 ميلادي آغاز شد. اين اولين ساختماني بود كه مخصوص يك هتل ساخته و آماده گرديد . ساخت اين هتل با 73 اتاق باعث رقابت شديد بين شهرهاي مختلف براي ساختن هتل هاي راحت و زيبا گرديد . از آن جمله مي توان سيتي هتل شماره 2 در بالتيمور، سن شن هاوس در فيلا دلفيا ، آدلفي ، هتل در نيويورك را نام برد بهمين ترتيب تعدادي از بهترين هتلهاي امريكا در اين دوره از زمان برپاگرديد . ركورد اقتصادي در دهه 1930 تاثير فاحشي بر صنعت هتلداري گذاشت بطوريكه احساس ميشد كه اين صنعت ديگر هرگز رونق دوباره نخواهد يافت ولي شروع جنگ دوم جهاني سبب شد دوباره رونق روز افزون يابد و اين ترقي تا اواخر  دهه 50 ادامه داشت . در اين زمان بود كه فكر ايجاد هتل زنجيره اي بين المللي در اذهان پديدار گرديد هنگامي كه رشد متل محدود به آمريكاي شمالي مي شد هتل هاي زنجيره اي بين المللي در تمام قاره ها توسعه يافتند و اين امر سبب گرديد  تا هتل داران شخص خود را در اين مسابقه چند بعدي و حتي چند مليتي شكست خورده ببينيد و سعي در ادغام خود در زنجيره ها نمايند، زيرا زنجيره هاي بين المللي از كارشناسان ، تكنولوژي و بازاريابي بسيار خوبي برخوردار بودند . ولي مالكان شخصي داراي چنين امكاناتي نبوده وبهمين علت جذب زنجيره هاي بزرگي چون هايت[2] ، هاليدي اين[3]، رامادا اين[4] و غيره شدند و در مقابل، زنجيره ها امكانات و خدمات زير را به مالكان شخصي مي دادند .

1- شراكتpartnership : تقسيم سهام و سود

2- حق امتياز داري : Francine : دادن نام و ايجاد رابطه با ديگر هتلهاي زنجيره

3-  مديريت Management  : دادن مديران حرفه اي و گروه فني در ازاي دريافت حق مديريت و همچنين سهمي از سود.

4-  بازاريابي Marketing : فروش فعال ، بالا بردن سود ، رزرو جا و غيره در ازاي پرداخت حق بازار يابي

امروزه هتلها كليه نيازهاي مهمانان را بر آورده ميكنند و آينده ، نويد رشد هرچه بيشتر و مدرنيزه تر شدن هتلها را مي دهد .

دوران طلايي هتل ها

در سال 1829 يك مهندس ساختمان بنام آي زيا راجرز Iseaah Rogers [5] عهده دار احداث يك هتل بزرگ در بوستون گرديد. اثر او بنام ترمونت هاوس[6] اولين هتل درجه يك امريكا بود كه وقوع انقلابي را در صنعت هتلداري اعلام نمود . ترمونت هاوس اولين هتل درجه يك با اتاقهاي اختصاصي و دربهاي قفل شونده كه هر اتاق نيز داراي دستشويي همراه با يك قالب صابون و يك پارچ آب بود. اطلاعات و خدمات شامل پرسنل تمام وقت و پادوهاي ملبس به يونيفورم كه به منظور رفاه و خوش آمدگويي به ميهمانان مشغول انجام وظيفه بودند و همچنين يك رستوران فرانسوي كه در لابي قرار داشته است مي گردد. ترمونت هاوس طلايه دار نسل جديدي از موسسات اقامتي معتبر بود كه متعاقب آن گراند پاسفيك[7]، پالمرهاوس[8]، شرمن هاوس[9]، در شيكاگو و پلانترز، در سن سوئيس و پاكستون (Paxton ) در اوهاما متجلي گشت.

در سال 1874 در سانفرانسيسكو بانكداري به نام ويليام چاپمن رالستون[10]، كه قبلاً نجار كشتي بود تصميم به ساخت مجلل ترين هتل دنيا گرفت . او طي دوران اكتشاف طلا به كاليفرنيا وارد شده ولي ثروت خود را از راه بانكداري بدست آورده بود. برجسته ترين اثر او هتل پالاس[11] ، كه در هفت طبقه بنا شده و شامل 800 اتاق مي شد كه مظهر انتقال سانفرانسيسكو از يك شهر كوچك غربي به يك شهر برجسته و داراي مرتبه بين المللي بوده است . نقشه احداث بنا همانند قصرهاي اروپايي طراحي شده و طبقات با سنگهاي مرمرين فرش شده بود. اين هتل داراي يك سقف گنبدي شكل از شيشه مات و سه مكان بزرگ جهت روشنايي و تامين هواي داخل اتاقها بود. 40000 فوت مربع سنگ مرمر براي سنگفرش بنا از 15 معدن مختلف تهيه گرديده و براي اتمام دكوراسيون داخلي، چوبهاي قيمتي از 13 كشور وارد شده بود. اين هتل مدرن و مجلل (پالاس هتل) داراي سيستم الكتريكي بوده و آب مورد نياز آن جهت مصارف بهداشتي و تامين آب لازم جهت اطفاء كننده هاي حريق و سيستم هواي مطبوع از چاههاي آرتيزين تهيه مي شد .

قصر و هتلهاي درجه يكي كه بنا شدند با افراط به سمت كسب ثروت بيشتر پيش رفتند ، چنانكه مانند هتلهاي اروپا نرخ آنها فراتر از ميانگين درآمد شهروندان متوسط گرديد .

يك اتاق و يك حمام در ازاي يك دلار و نيم

در اوايل قرن بيستم ميلادي نمونه جديدي از مسافران وارد عالم مسافرت شدند. (بازرگانان مسافر) كه يافتن محلي جهت اقامت ايشان مسئله بغرنجي بوده زيرا هتل هاي بزرگ و گران قيمت و مسافرخانه هاي قديمي كثيف و غير بهداشتي نظرآنان را تأمين نمي‌نمود.

اسورت ام استاتلر[12] شكل جديدي از مكانهاي اقامتي را با نام هتل تجاري جهت اقامت اين مسافران تاسيس نموده و اولين هتل او در بوفالوي نيويورك در ژانويه 1908 افتتاح شد. استاتلر از ايده اتاقهاي خصوصي و تميز الهام گرفته و حمام اختصاصي را نيز به آن اضافه نمود و براي امنيت بيشتر نيز در داخل هر ورودي يك لامپ روشنايي نصب و به كليه مسافران يك پارچ آب يخ رايگان و يك نسخه روزنامه صبحگاهي اعطاء گرديد . در اوايل قرن بيستم شعار تبليغاتي استاتلر «يك اتاق و يك حمام در ازاي يك دلار و نيم» بخوبي در ميان مسافران شناخته شده بود. طرح هاي معماري ، نظريات مهندسي و ايده هاي خدماتي وي اساسي براي ساخت و اداره كليه مكانهاي اقامتي از قبل گرفته تا ري زورت هاي[13] مجلل گرديد . بعد از جنگ جهاني هتل هاي بي شماري در شهرهاي بزرگ و كوچك احداث شد . در سال 1927 در شهر شيكاگو، هتل 3000 اتاقه استيونس[14] كه بعداً كنراد هيلتون[15] ناميده شد افتتاح گرديد و طي چندين دهه به عنوان بزرگترين هتل دنيا باقي ماند و كمي بعد از آن ساخت يك هتل مجلل در نيويورك به نام والدروف آستوريا[16] آغاز گرديد.

در سال 1929 در پي سقوط بازار بورس ركود بي سابقه اي گريبانگير صنعت هتلداري گرديد كه باعث ورشكستگي 85 درصد از هتلها شد . اما يك هتلدار به نام كنراد هيلتون بواسطه سرمايه گذاري هاي خود در صنايع نفت و گاز موفق به ادامه بقاي خود در صنعت هتلداري گرديد.

در هنگام نوجواني وي تجربه خود را با رفتن به ايستگاه قطار سن آنتونيو و اجاره دادن اتاقهاي اضافي خانه پدري به فروشندگان مسافر كسب كرد . نرخ هر شب اتاق با سه وعده غذاي گرم كه توسط مادر و خواهرش تهيه مي شد ، 2 دلار و نيم بود. هيلتون پس از اتمام دوران سربازي تصميم گرفت وارد دنياي تجارت شود و به همين دليل هتل متروكه موبلي[17] را در س. تگزاس[18] خريداري نموده و پس از ماهها بازسازي آن را به يك تشكيلات سود ده تبديل كرد .

در سال 1942 هيلتون هتل تاون هاوس[19] لوس آنجلس را خريد و يك سال بعد هتلهاي روزولت[20] و پلازا[21] را در شهر نيويورك به دست آورد و 7 سال بعد نيز به بزرگترين آرزوي دوران زندگيش يعني مالكيت والدروف آستوريا رسيد.

طي سالهاي بعد شركت هتلهاي هيلتون كه در سال 1946 تاسيس شده بود اقدام به خريد و احداث هتلهاي مجلل بسياري در سرتاسر دنيا نمود و وارد رقابتي فشرده با دو زنجيره بزرگ هتلداري آن زمان يعني شرايتون و استاتلر گرديد .

با پايان جنگ جهاني دوم صنعت هتلداري وارد عرصه جديدي شد. آمريكاييان تمايل بيشتري به مسافرت از خود بروز مي دادند. آنها با اتومبيل و همراه با خانواده خود شروع به سير و سياحت در داخل آمريكا كردند. براي اين مسافران كمپ هاي خانوادگي جهت گذراندن تعطيلات و همچنين تشريفات هتلهاي مجلل هر دو نامناسب بود. آنها نياز به اسكان در مكاني را داشتند كه به راحتي به راه هاي اصلي دسترسي داشته و داراي امكانات مناسب از قبيل پاركينگ نيز باشد. به همين دليل تا سال 1960 موتور هتل[22] كه امروزه متل[23] ناميده مي شود به يك بخش قدرتمند و دائمي در صنعت مهمانداري مبدل گرديد . اولين متلها ، كوچك و حدوداً داراي 50 اتاق بودند. اغلب آنها متعلق به زوجها بوده و توسط خود آنها نيز اداره مي شد كه به همين علت به داراييهاي پدر و مادرها معروف بودند. همزمان با رشد متلها اندازه و كيفيت آنها نيز گسترش يافت. به طوريكه تا سال 1960 يك متل متوسط داراي يكصد اتاق با پاركينگ اختصاصي براي هر واحد بود.

دو تن به نام هاي كيمونز ويلسون (Kemmons Wilson ) و هاوارد جانسون اولين پايه گذاران رشد متلها بودند و كاليفرنيا اولين مكان براي انقلاب در متل سازي بود. در طي سالهاي 1950 روند متل سازي در سراسر غرب و جنوب آمريكا بخصوص در فلوريدا و تگزاس گسترس يافت .

  City hotel[1]

[2] Hyatt

[3] holiday inn

[4] ramada inn

[5]  Iseaah Rogers

[6] T . House

[7]  Gerand Pasific

[8]  Palmer house

[9]  Sherman house

[10]  Wiliam Chapman Ralston

[11]  Palace Hotell

[12]  Ellsworth M.Statter

[13]  Resort

[14]  Stevens

[15]  Conrad Hilton

[16]  Waldorf Astoria

[17]  Mobley

[18]  S. Tegzas

[19]  Tawn House

[20]  Rosvelt

[21]  Plaza

[22]  Motor Hotel

[23]  Motel