بخش هاي از پورپوزال طرح TDS

نويسنده : ساسان فدايي

اشاره : اين مطلب بخش هاي از پورپوزالي بوده كه توسط نويسنده نگارش يافته استاز آنجا كه اين پورپوزال به سرقت رفته ، از سازمان ها و اداراتي كه پورپوزال به آنها ارجاع داده شده درخواست مي گردد ، پورپوزال مربوطه را به نويسنده ارجاع دهند.

مدتهاست كه كشورهاي جهان با توجه به درك اهميت صنعت گردشگري اقدام به ارائه طرحها و ارائه چشم اندازي جامع از آينده كه بتوانند با توجه به اين سود سرشار، سهمي از اين صنعت را به خود اختصاص دهند اين در حالي است كه كشور ما متاسفاته به دلايل مختلف نتوانسته سهم قابل ملاحضه در اين بعد داشته باشد و به نسبت ساير كشورهاي منطقه سهم ناچيزي به خود اختصاص داده است.

اما مدتي است در مناطقي از جهان كه قابليت جذب گردشگري را دارند  طرحهاي جامعي تحت عنوان استراتژي توسعه گردشگري(TDS) به اجرا در مي آيد. اما تا كنون استراتژي توسعه گردشگري (TDS)در هيچ يك از شهرهاي كشورمان به اجرا در نيامده است.

 در ادامه به قسمتي از اين طرحها كه در كشورهاي ديگر به اجرا در آمده اند  اشاره ميشود.

استراتژي توسعه گردشگري(TDS) شهرستان اورگان واشنگتن 2005

استراتژي توسعه گردشگري (TDS)كامبوديا 2009-2011

استراتژي توسعه گردشگري(TDS) شمال شاير

استراتژي توسعه گردشگري(TDS) غرب روماني 2007-2021

استراتژي توسعه گردشگري(TDS) منطقه گيير كانادا 2007

استراتژي توسعه گردشگري(TDS) منطقه كالانيا

استراتژي توسعه گردشگري(TDS) ايرلند شمالي

استراتژي توسعه گردشگري(TDS) اندونزي

  گردشگري صنعت صادرات است، اين  مفهوم در ابتدا ممكن است كمي عجيب به نظر برسد و بيشتر صادرات مواد نفتي-خودرو-ميوه و ... را در نظر آشكار مي كند، اقتصاد دانان گردشگري را صادرات نامرئي مي نامند. گردشگري كسب و كار و كارهاي كوچك است، مطالعات بين المللي تحقيقات نشان مي دهد كه گردشگري يكي از مؤترترين كاتاليزورها براي فعال شدن و حفظ كسب و كار كوچك و متوسط است و قابليت فراهم آوردن فرصت هاي جديد براي مشاغل تمام وقت و پاره وقت براي  كار آفرينان مي باشد. اين مي تواند سريع تر از صنعت ساختمان سازي و صنعت به بازده توليد سرمايه برسد و احتمالأ با تأثير منفي كمتري بر روي محيط زيست باشد. DRAFT TOURISM DEVELOPMENT PLAN WASHINGTON 2009) P:32) گرشگري و اقتصاد گردشگري در حال حاضر ، در حال تبديل شدن به يكي از اركان اصلي اقتصاد تجاري جهان است ، افزون بر اين بسياري از برنامه ريزان و سيايت گزاران توسعه نيز از صنعت گردشگري به عنوان ركن اصلي توسعه پايدار ياد مي كنند . اين نمود سبب آن شده كه كشوران مختلف با توجه به توانمندي هي طبيعي ، فرهنگي و تاريخي خود سعي مي كنند تا راهكارهاي مختلف را در زمينه توسعه گردشگري به كار برند تا از اين طريق بتوانند در صحنه رقابت ژئوپلوتيكي سرمايه ، جريان سرمايه گزاري را به سود  خود جذب نمايند و علاوه بر تأمين اشتغال و درآمد براي خود تنوع اقتصادي را همراه با كسب درآمد ارزي تجربه نمايند و در بعد داخلي با گسترش و توسعه گردشگري زمينه پخش درآمد ملي و توسعه مناطق مختلف و مستعد را فراهم آورند. KALYNA COUNTRY TOURISM EVLOPMENT STRATEGY(TDS) P:56 در شهر ....به جاذبه هاي بيشمار طبيعي – تاريخي – فرهنگي – كالبدي و ... و زمينه و بستر مناسبي براي جذب هزاران گردشگر وجود دارد . در اين ميان گردشگري در سطوح منطقه اي – محلي نيازمند تعمق و ژرف انديشي و تحقق و كاوش بسيار براي تبديل شدن به يك اقتصاد پويا و شكوفا است . لذا اتخاذ هرگونه استراتژي و تدوين سياست هاي كلان و خرد جهت توسعه  گردشگري و انتخاب الگو يا مدل براي توسعه اين بخش مستلزم شناختي هوشمندانه ، جامع و دقيق از چالش ها و تنگناهاي موجود جهت توسعه گردشگري و اشراف كامل در خصوص پتانسيل ها و توانمندي هاي موجود است تا بتوان در نهايت به تدوين راهكارها و راهبرد مخصوص منطقه همت گماشت.  در اين ميان استراتژي توعه گردشگري (TDS) اين قابليت را دارد تا با بررسي نقش گردشگري  به عنوان وسيله اي براي رشد اقتصادي ، به منظور توسعه يك استراتژي براي آينده به خصوص شناسايي محدوديت هايي كه نياز به خطاب مي توان اولويت هاي بخش ، از جمله اهداف ، توسعه محصول و استراتژي هاي بازاريابي ، براي شناسايي عواملي كه مي تواند به بهبود سودآوري و جذب سرمايه گزاري و به بررسي نقش دولت و بخش تجاري براي تعيين كميت و كيفيت منابع لازم  و حمايت بودجه بخش دولتي كه در آن مناسب است. و هدف اصلي به حداكثر رساندن منافع اقتصادي پايدار از گردشگري و روشن و قطعي اقدام به ارائه طرح اجتماعي و اقتصادي است. با توجه به اينكه استراتژي توسعه گردشگري يا همان (TDS) در بيشتر مناطق گردشگري جهان كه قابليت جذب گردشگر را دارند تهيه شده و بر اساس آن تمام برنامه هاي خرد و كلان گردشگري منطقه تهيه مي شود..(STRATEGIC SUSTAINABLE TOURISM DEVELOPMENT IN INDONESIA 2009 P: 145)  

TDS: عبارتست از تهيه چشم انداز بلند مدت يك منطقه (ناحيه) كه براساس آن برنامه اقدام كوتاه مدت تهيه مي شود. اين استراتژي اتخاذ رويكرد تجزيه و تحليل جامع است كه همه عناصر لازم براي توسعه و بهبود وضعيت گردشگري را دارا مي باشد. NATIONAL TOURISM DEVELOPMENT STERATEGY 2009-2013 P:78)) استراتژي توسعه گردشگري به عنوان وسيله براي رشد اقتصادي به منظور توسعه يك استراتژي براي آينده، به خصوص شناسايي محدوديت هاي كه نياز به  راه كار دارند، مي تواند اولويت هاي بخش، از جمله اهداف؛ توسعه محصول و استراتژي هاي بازار يابي، براي شناسايي عواملي كه مي تواند به بهبود سود آوري، جذب  سرمايه گذاري وبه بررسي نقش دولت و بخش تجاري براي تعيين كميت و كيفيت منابع لازم و حمايت از بخش هاي كه مناسب براي منطقه مي باشند .هدف اصلي به حداكثر رساندن منافع اقتصادي پايدار از گردشگري و طرح هاي روشن و قطعي كه به ارائه راهكارهاي مناسب براي بخشهاي اقتصادي و جتماعي مي نمايد.