اثرات اقتصادي گردشگري چگونه اندازه گيري مي شوند ؟

اثرات اقتصادي گردشگري نوعاً توسط يك تغيير فرمول فرمول ساده زير برآورد مي شوند :

اثرات اقتصادي گردشگري = تعداد گردشگر ها * ضريب افزايش ميانگين مخارج براي هر بازديد كننده

فرمول سه گام مجزا و اقدامات يا طرح هاي معادل را نشان مي دهد :

1- تغيير در تعداد و انواع گردشگران در منطقه بواسطه اقدام يا سياست پيشنهاد شده را برآورد مي كند برآورد ها يا طرح هاي فعاليت گردشگري عموماً از يك طرح تقاضا يا يك سيستم براي اندازه گيري سطوح فعاليت گردشگري در يك منطقه ناشي مي شوند .

برآورد تأثير اقتصادي زياد برآورد هاي تعداد و نوع بازديد كنندگان تكيه دارد . اينها بايد از اقدامات بادقتي طراحي شده فعاليت گردشگري ، يك طرح تقاضاي كالا ، يا قضاوت خوب ناشي مي شود . اين گام معمولاً ضعيف ترين رابطه در اكثر مطالعات گردشگري است . از آنجا كه مناطق كمي حساب هاي دقيقي از گردشگر ها دارند اجازه دهيد تنها طرح هاي خوب تغييرات را در فعليت گردشگري پيشبيني كنند يا بازديد كنندگان محلي را از بازديد كنندگان خارج از منطقه جدا كنند .

2- سطوح متوسط مخارج ( اغلب در داخل بخشهاي ويژه بازار ) گردشگران در منطقه محلي بر آورد مي كنند . ميانگين هاي مخارج از بررسي هاي نمونه ناشي مي شوند يا گاهي اوقات از ساير مطالعات قرض يا گرفته مي شوند . برآورد هاي مخارج بايد براساس يك الگوي نماينده از جمعيت گردشگران باشد كه نوسانان در طول فصول ، انواع گردشگران و تعيين موقعيت ها در داخل منطقه مطالعه را بدست مي آورند . از آنجا كه مخارج مي تواند بطور وسيعي در ميان انواع مختلف گردشگران تغيير كند ما برآورد مخارج ميانگين را براي مجموعه اي از بخش هاي كليدي گردشگر براساس الگوهاي دست كم 100-50 بازديد كننده در داخل هر بخش گردشگري توصيه مي كنيم . بخش ها بايد تعريف شوند تا تفاوت ها در خرج كردن ميان ساكنين محلي در برابر گردشگران استفاده كننندگان در روز برابر بازديد كنندگان در شب ، نوع اسكان (هتل،اردوگاه ، خانه فصلي با دوستان و بستگان ) نوع حمل و نقل ( ماشين ، هوا ، ريل ، RV ...) بدست آورند . در مطالعات تأثير عموماً مبتني بر گردشگري مشخص كردن الگو هاي بي نظير مخارج بخش ها مهم فعاليت مانند : اسكي بازان ، قايق رانان ، مسافران كار و قرار داد مفيد ميباشد .

حاصل ضرب تعداد گردشگران در مخارج متوسط براي هر بازديد كننده ( مراقب باشيد كه واحد ها ثابت باشد ) برابر است با برآورد مخارج كلي گردشگري در منطقه برآورد مخارج گردشگر عموماً دقيقتر خواهد بود اگر نماهاي مخارج و برآورد هاي استفاده براي بخش هاي كليدي گردشگري استفاده شوند . هر گاه با هم تركيب شوند آنها مقدار پول آورده شده توسط گردشگرانبه داخل منطقه را بدست مي آورند . ضرايب افزايش مورد نياز هستند تنها اگر فردي به اثرات ثانويه مخارج گردشگري علاقمند باشد .

3- تغيير در مخارج را در يك طرح اقتصادي منطقه اي يا ضرايب افزايش بكار ببريد تا اثرات ثانويه مشخص شود . اثرات ثانويه گردشگري با استفاده از ضرايب افزايش يا يك طرح اقتصاد منطقه برآورد مي شوند . ضرايب افزايش عموماً از يك پايه اقتصادي يا مدل ورودي و خروجي اقتصاد در منطقه ناشي مي شود . در بسياري از موارد ضرايب افزايش انتشار يافته ياساير مطالعات يا قرض گرفته مي شوند . ( اغلب بطور نادرست ) يا تعديل مي شوند نبايد كسي يك ضريب افزايش را كه براي منطقه اي برآورد مي شود بردارد و آنرا در يك منطقه با ساختار اقتصادي كاملاً متفاوت بكار برد . عموماً ضرايب افزايش براي مناطق بزرگتر با اقتصاد هاي متنوع بالاتر هستند و براي مناطق كوچكتر با توسعه اقتصادي محدودتر و پايين تر هستند . يك اشتباه عمومي بكار بردن يك ضريب افزايش سطح كشوري در يك منطقه محلي است . اين برآورد هاي تورم يافته را در باره اثرات ضريب افزايش محلي به بار خواهد آورد . ضرايب افزايش همچنين براي تبديل برآورد نخارج يا فروش ها به درآمد يا شغل مي توانند مورد استفاده قرار گيرند . اين نسبت ها از يك منطقه به منطقه اي ديگر و در بين بخش هاي خصوصي اقتصادي بواسطه اهميت نسبي ورودي هاي كار در هر صنعت و اندازه هاي دستمزد و حقوق در مناطق مختلف كشور فرق دارند و توجه داشته باشيد كه برآورد هاي شغل ، عموماً معادل هاي تمام وقت نيستند و آنها را جهت مقايسه بين صنايع با بخشهاي مختلف مشاغل فصلي و پاره وقت دشوار سازند . در آمد يا ارزش افزوده عموماً اندازه هاي ترجيه داده شده نقش گردشگري در اقتصاد منطقه هستند .