ضرايب افزايش و اثرات ضريب افزايش گردشگري كدامند ؟

ضرايب افزايش اثرات ثانويه اقتصادي فعاليت گردشگري (غير مستقيم ، القايي ) را بدست مي آورند . ضرايب افزايش بطور مكرر در مطالعات گردشگري استفاده و تعبير شده اند و يك منبع اشتباه برانگيز قابل توجه در بين اقتصاد دانان هستند . ضريب افزايش وابستگي اقتصادي به يكديگر بين بخش ها را در داخل يك اقتصاد منطقه اي بخصوص نشان مي دهد . آنها بطور قابل ملاحظه اي از يك منطقه به منطقه اي ديگر و از بخشي به بخش ديگر فرق مي كند . انواع مختلفي از ضرايب افزايش وجود دارند كه منعكس مي كند كه كداميك از اثرات اقتصادي در بر گرفته مي شوند. چه اندازه از فعاليت اقتصادي مورد استفاده قرار مي گيرد (فروش ها ، در آمد ، شغل )به عنوان مثال :

ضرايب افزايش فروش ها نوع يك = فروش هاي مستقيم + فروش هاي غير مستقيم بخش بر فروشهاي مستقيم

ضرايب افزايش فروش ها2 يا 3 = فروش هاي مستقيم + فروش هاي غير مستقيم + فروش هاي القايي بخش بر فروش هاي مستقيم

با زياد كردن زمان هاي ضريب افزايش فروش هاي نوع يك ، فروش هاي مستقيم برابر با حاصل جمع فروش هاي مستقيم و غير مستقيم خواهد بود . با افزايش زمان هاي ضريب افزايش فروش هاي نوع 2و3 . فروش هاي مستقيم برابر با تأثيرات كل فروش ها . شامل اثرات مستقيم ، غير مستقيم ، القايي خواهد بود . ضرايب افزايش كه در بالا شرح داده شد ضرايب افزايش نوع نسبت ناميده مي شود زيرا نسبت يك اندازه تأثير كلي را به تأثير مستقيم معادل اندازه مي گيرند . در آمد قابل مقايسه و ضرايب افزايش نوع نسبت شغل ممكن است بوسيله جايگزيني فروش ها با اندازه هاي در آمد يا شغل در معادله هاي بالا تعريف شود . ضرايب افزايش نسبت بايد با احتياط مورد استفاده قرار مي گيرد .

يك اشتباه عمومي ، افزايش زمان هاي ضريب افزايش فروش ها ست كه گردشگر صرف مي كند تا اثرات كلي فروش ها را بدست آورد اين يك برآورد تورم يافته اثرات گردشگري را توليد خواهد كرد . مسئله اين است مخارج گردشگري يا فروش ها دقيقاً با (اثرات مستقيم ) كه در فرمول افزايش دهنده ظاهر مي شود . شبيه نيست .

خريد هاي گردشگر از كالا ( در مقابل خدمات ) منبع مسئله اوليه هستند . برا ي اينكه به درستي خريد هاي گردشگر از كالا را در يك طرح ورودي و خروجي ( ضرايب افزايش معادل ) بكار ببريم . بايد ما به التفاوتهاي متعدد (خرده فروشي ، عمده فروشي ، حمل و نقل ) از « هزينه خريدار » در خصوص كالا جهت جدا كردن « هزينه توليد كننده » كاهش يابند . در يك طرح 0-1 مابه التفاوت هاي خرده فروشي در بخش تجارت خرده فروشي ، مابه التفاوت هاي عمده فروشي در تجارت عمده فروشي ، مابه التفاوت هاي حمل و نقل در بخش هاي حمل و نقل (حمل با كاميون ، تريلي ، هوا، ... ) و هزينه هاي توليد كننده در خصوص كالا به بخشي اختصاصي مي يابند كه كالا را توليد مي كنند.

در اكثر موارد . كارخانه اي كه جنس خريداري شده توسط يك گردشگر را توليد مي كند خارج از بخش محلي قرار مي گيرد . زيرا يك كاهش سريع را در دور اول مخارج ايجاد مي كند  و هيچ تأثير محلي از توليد كالا ندارد . قبل از بكار بردن يك ضريب افزايش مخارج گردشگر ، فرد بايد ابتدا هزينه هاي توليد كننده از تما كالاهاي وارداتي كه توريستها خريداري مي كنند را كسر مي نمايد بعبارتديگر تنها مابه التفاوتهاي خرده فروشي محلي و شايد مابه التفاوتهاي عمده فروشي و حمل و نقل را شامل مي شود . اگر اين كارخانه ها در داخل منطقه قرار گيرند . عموماً تنها 60تا70درصد مخارج توريست بعنوان تقاضاي نهايي در يك منطقه محلي به نظر مي رسد . از آنجا كه تمام خريد هاي توريست از خدمات ، بعنوان تقاضاي نهايي به منطقه محلي تعلق دارد تنها مابه التفاوت هاي مربوط به كالاهاي خريداري شده در فروشگاه خرده فروشي بايد ه عنوان تقاضاي نهايي به حساب آيند . نسبت نسبت تقاضاي نهايي محلي به مخارج گردشگري ميزان جذب ناميده مي شوند .

ميزان جذب = تقاضاي نهايي محلي بخش بر مخارج گردشگري در منطقه محلي

ميزان هاي جذب ، ضرايب افزايش با اندازه و طبيعت منطقه و نوع مخارج در بر گرفته شده گردشگري تغيير خواهد كرد بنا بر اين فرد بايد در بر داشتن يك ضريب افزايش يا ميزان جذب كه دريك مطالعه ذكر مي شود و استفاده آن در مطالعه اي ديگر با احتياط عمل مي كند . روش ديگري براي محاسبه يك ضريب افزايش (عموماً روشي كه در ميان اقتصادي دانان ترجيح داده مي شود . ) يك نسبت درآمد يا شغل به فروش هاست .

ضريب افزايش درآمد نوع 3 = درآمد كلي مستقيم . غير مستقيم ، القايي بخش بر فروش هاي مستقيم

ضريب افزايش شغل نوع  3 = شغل كلي مستقيم ، غير مستقيم ، القايي بخش بر فروش هاي مستقيم

اين ضريب افزايش درآمد شغل ، اثرات كلي درآمد شغل را توليد مي كند وقتي كه در فروش هاي مستقيم ضريب مي شود فرد هنوز بايد در تشخيص دادن بين مخارج / فروش هاي گردشگري و اثرات فروش هاي مستقيم ، مواطب باشد ، برخي مطالعات ممكن است ميزان جذب را در ضريب افزايش با بيان كردن بر حسب مخارج گردشگري بجاي فروش هاي مستقيم ، جادهد .